کد مطلب:77708 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110
یعنی و از كلام امیرالمومنین علیه السلام است: «الا ان اللسان بضعه من الانسان، فلا یسعده القول اذا امتنع و لا یمهله النطق اذا اتسع. و انا لامراء الكلام و فینا تنشبت عروقه و علینا تهدلت غصونه. و اعلموا، رحمكم الله انكم فی زمان: القائل فیه بالحق قلیل و اللسان عن الصدق كلیل و اللازم للحق ذلیل. اهله معتكفون علی العصیان، مصطلحون علی الادهان، فتاهم عارم و شائبهم آثم و عالمهم منافق و قاروهم مماذق، لایعظم صغیرهم كبیرهم و لا یعول غنیهم فقیرهم.» یعنی آگاه باش كه به تحقیق زبان یك قطعه از اعضای انسان است، پس مساعدت نمی كند زبان را گفتگو در وقتی كه انسان با مانع و مشاغل است و مهلت نمی دهد زبان را نطق و بیان، یعنی پیشی می گیرد زبان به بیان در وقتی كه انسان با وسعت خلق است. و به تحقیق كه ما اهل بیت پیغمبر سلطان كلام و بر سخن گفتنیم و در ما داخل است ریشه ها و اصول و قواعد و ملكات كلام و سخن، آویخته است شاخه های پرثمر و فوائد فروع و مستحسنات كلام، یعنی مائیم افصح الفصحاء و ابلغ البلغاء، بلكه بلاغت و فصاحت ختم است بر ما، باید از ما بیاموزند قرار كلام و سخن گفتن را. و بدانید، خدا رحمت كناد بر شما، كه به تحقیق شما در عصری باشید كه گوینده ی به حق در آن عصر كم است و زبان از راست گویی كند است و ملازم حق خوار است، اكثر آن عصر مقیم باشند بر نافرمانی حق، سازگارند بر مساهله با اهل عصیان، جوان ایشان بدخلق و خو است و پیر ایشان گناهكار است و عالم ایشان منافق است، گفتارش با كردارش موافق نیست و قراءت كنندگان و محصلین علم به ایشان با خلوص نیت نیستند و تحصیل ایشان مخلوط به ریاست، تعظیم نمی كند كوچك ایشان بزرگ ایشان را و انفاق نمی كند مالدار ایشان بر فقیر ایشان. [صفحه 917]
و من كلام له علیه السلام:
صفحه 917.